ในคำปราศรัยของเขาที่โพสต์เมื่อวันที่ 15 เมษายน 2545 Cllr เทียนวัน เอส. กองโล กล่าวถึงบทบาทของภาคประชาสังคมในการส่งเสริมสันติภาพและการพัฒนาในพื้นที่ ทนายความที่ชาญฉลาดซึ่งเป็นนักกิจกรรมภาคประชาสังคมด้วย เตือนกลุ่มภาคประชาสังคมว่า… “แนวทางเดียวในการเข้าร่วมกิจกรรมทางการเมืองคือวัตถุประสงค์ของกิจกรรมเหล่านั้นควรถูกกฎหมายและวิธีบรรลุผลสำเร็จต้องถูกกฎหมาย” ข้าพเจ้าควรรีบด่วนแจ้งว่าทนายมีแนวโน้มที่จะรู้ว่ากลุ่มภาคประชาสังคมซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของพรรคการเมืองในภูมิภาคไม่สามารถนั่งเฉยและเห็นผู้มีบทบาททางการเมืองแบ่งรัฐออกและคิดว่าไม่ใช่ธุระของตน แต่เตือนด้วยความระมัดระวังว่า โดยกลุ่มภาคประชาสังคมเหล่านี้ควรถูกกฎหมายและมีวัตถุประสงค์
ฉันอ่านคำปราศรัยของทนายความ
และเริ่มไตร่ตรองอย่างลึกซึ้งในการตั้งคำถามถึงบทบาทของกลุ่มประชาสังคมในไลบีเรียในตอนนี้ ข้าพเจ้าจึงถามตัวเองว่า เมื่อใดที่กลุ่มภาคประชาสังคมจะมีบทบาทในการสร้างสะพานข้ามน้ำที่ประสบปัญหา? เพื่อตอบคำถามดังกล่าว ฉันต้องเข้าใจก่อนว่าภาคประชาสังคมในไลบีเรียหมายถึงอะไร กรณีศึกษาภาคประชาสังคมที่ดำเนินการโดย Search for Common Ground ในเดือนเมษายน 2550 ได้ทบทวนว่าขาดความสามารถในด้านต่างๆ เช่น ความเป็นผู้นำและการพัฒนาองค์กร ผู้นำภาคประชาสังคมที่สำคัญบางคนจากการศึกษาวิจัยครั้งนี้ กำลังทำงานในภาครัฐ และได้ทิ้งที่ว่างในประชาสังคมซึ่งจำเป็นต้องเติมเต็ม องค์กรต่างๆ ประสบปัญหาในการเข้าถึงเงินทุน[1]เมื่อคำนึงถึงสิ่งนี้ ข้าพเจ้าจึงตัดสินใจสอบสวนเพิ่มเติมเพื่อทำความเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างสิ่งที่การศึกษาแสดงให้เห็นกับหน้าที่ของกลุ่มประชาสังคมในไลบีเรียในปัจจุบัน
ทุกวันนี้ ผู้นำส่วนใหญ่ของกลุ่มประชาสังคมในไลบีเรียเป็นตัวแทนฝ่ายสนับสนุนรัฐบาลหรือตัวแทนรัฐบาลที่ต่อต้านรัฐบาล ฉันพบว่าความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นระหว่างการขาดทักษะทางเทคนิคที่เพียงพอและการขาดการเข้าถึงเงินทุนสำหรับการดำเนินงานเนื่องจากตัวแปรเชิงสาเหตุบางประการที่มีผลทำให้กลุ่มภาคประชาสังคมที่อ่อนแอและไม่มีประสิทธิภาพในไลบีเรีย สิ่งที่น่าสนใจยิ่งกว่าคือกลุ่มภาคประชาสังคมเหล่านี้ได้รับการสนับสนุนให้กลั่นแกล้งการกระทำหรือความเฉยเมยของรัฐบาล หรือเพื่อส่งเสริมความเจ็บปวดที่รัฐบาลทำให้พลเมืองใหญ่โต ภาคประชาสังคมในไลบีเรียในปัจจุบันไม่ได้ยึดประชาชนเป็นศูนย์กลางอีกต่อไป แต่ค่อนข้างแตกแยกและเป็นปัจเจกในการจัดการกับปัญหาที่เผชิญกับรัฐ
เมื่อประเทศแตกสลาย
เป็นกลุ่มภาคประชาสังคมที่ทำหน้าที่เป็นสะพานข้ามน้ำที่มีปัญหา (WAPNET, MARWOPNET ฯลฯ เป็นเพียงตัวอย่างบางส่วนที่เราสามารถบันทึกการมีบทบาทสำคัญในกระบวนการสร้างสันติภาพในไลบีเรีย) พลเมืองประเภทนี้คือบุคคลที่ยึดรัฐไว้ด้วยกันโดยมีส่วนร่วมกับรัฐบาลอย่างถูกต้องตามกฎหมายเมื่อมันทำร้ายพลเมืองของตนตลอดจนชักชวนพลเมืองให้ส่งเสริมความพยายามในเชิงบวกของรัฐบาล วิธีเดียวที่จะสร้างสะพานดังกล่าวได้ก็คือเมื่อทั้งสองฝ่าย (รัฐบาลและประชาชน) มองว่ากลุ่มประชาสังคมเป็นกลุ่มที่มีวัตถุประสงค์และประชาชนเป็นศูนย์กลาง ตัวอย่างเช่น, สมาชิกหรือรัฐบาลไม่เห็นความเป็นผู้นำของสมาคมการตลาดหรือสมาคมนักขี่จักรยานเป็นคำมั่นว่าจะสนับสนุนตัวแทนของรัฐหรือผู้นำทางการเมืองฝ่ายค้านในการชุมนุมทางการเมืองและต่อมาคาดว่าจะเป็นเสียงที่เป็นกลางในการให้เหตุผลเมื่อมีความสับสนวุ่นวาย ในรัฐ ไม่มีนักแสดงของรัฐหรือพลเมืองที่ใหญ่กว่าจะคาดหวังว่าจะได้รับความสะดวกสบายเมื่อองค์กรวิชาชีพเช่น Press Union of Liberia หรือ Liberia National Bar Association ถูกแบ่งภายในเพื่อจัดการกับปัญหาระดับชาติที่สำคัญซึ่งเผชิญหน้ากับรัฐและคาดว่าจะดำเนินการอย่างจริงจัง .
ข้าพเจ้ามองการพัฒนาของรัฐในอนาคตด้วยความกังวลใจในระดับหนึ่ง โดยเฉพาะคลื่นลูกใหม่ของการลุกฮือของประชาชนโดยการใช้สื่อสังคมออนไลน์ ซึ่งสำหรับผม เป็นตัวแปรที่แทรกแซงชุดของตัวแปรตามแบบต่างๆ เช่น การทุจริต ธรรมาภิบาล และระดับสูงของ การว่างงานของเยาวชน-เพียงเพื่อชื่อไม่กี่ ถึงเวลาแล้วที่พื้นที่นั้นจะต้องถูกสร้างขึ้นสำหรับกลุ่มภาคประชาสังคมที่แข็งแกร่ง ซึ่งสามารถทำหน้าที่เป็นเบาะรองระหว่างรัฐบาลที่ดูเหมือนไร้กังวลและพลเมืองที่อาจโกรธเคือง ในการสร้างสะพานข้ามน้ำที่มีปัญหา กลุ่มภาคประชาสังคมต้องพยายามพัฒนาทักษะทางเทคนิค มุ่งเน้นประเด็นปัญหา มีประชาชนเป็นศูนย์กลาง และต้องได้รับเงินทุนอย่างเหมาะสม
โดยสรุป ฉันต้องการให้ความกระจ่างเกี่ยวกับกลไกการจัดหาเงินทุนสำหรับภาคประชาสังคม การวิจัยแสดงให้เห็นว่าแม้ในประเทศที่ก้าวหน้าส่วนใหญ่ รัฐบาลของพวกเขาสนับสนุนกลุ่มประชาสังคมไม่ใช่โดยการสนับสนุนงบประมาณโดยตรง แต่ด้วยการหาวิธีให้เงินส่วนตัวทำงานเพื่อประโยชน์สาธารณะ ในการวิจัยที่ดำเนินการโดย OSCE ในเดือนธันวาคม 2010 มีข้อเสนอแนะที่สำคัญบางประการในการให้ทุนแก่กลุ่มภาคประชาสังคมโดยรัฐบาลในรูปแบบและวิธีการที่เสริมกันโดยไม่รับรู้ถึงอิทธิพลที่ไม่สมควรของรัฐบาล จากคำแนะนำมากมายจากการวิจัยนี้ สิ่งที่ฉันคิดว่าสามารถนำไปใช้ได้ในกรณีของไลบีเรียคือการแนะนำสิ่งจูงใจทางภาษีอย่างจริงจังเพื่อส่งเสริมการจัดตั้งมูลนิธิสาธารณประโยชน์ส่วนตัวที่มอบให้โดยเอกชน [2]กลุ่มประชาสังคมในไลบีเรียได้รับทุนจากเงินของผู้เสียภาษีจากประเทศที่พัฒนาแล้วและหน่วยงานผู้บริจาคระหว่างประเทศอื่น ๆ เท่านั้น ซึ่งตกลงไปในมหาสมุทรเพื่อเป็นแหล่งพันธมิตรที่หนาแน่นซึ่งบางส่วนเป็นหน่วยงานของรัฐซึ่งเป็นประเด็นที่พวกเขา ถูกโต้แย้งตลอดเวลา หากเป็นความจริงที่กลุ่มภาคประชาสังคมเหล่านี้จ่ายภาษีเข้ากองทุนรวมของรัฐบาลโดยตรงหรือโดยอ้อม ก็มีความจำเป็นที่รัฐบาลจะต้องสร้างแหล่งเงินทุนสนับสนุนพวกเขา เมื่อกลุ่มประชาสังคมได้รับการสนับสนุนทางการเงินอย่างเพียงพอ ความสามารถก็ถูกสร้างขึ้นและทักษะทางเทคนิคที่ได้รับจากการฝึกอบรม พวกเขาจะมีประสิทธิภาพมากและเน้นที่ประชาชนเป็นศูนย์กลาง ซึ่งจะช่วยอย่างมากในเสถียรภาพของรัฐและการส่งเสริมสันติภาพและการพัฒนาในประเทศ
credit : โทรศัพท์มือถือ ราคาถูก | รีวิวนาฬิกา | เครื่องมือช่าง | ลายสัก รอยสัก | ประวัติดารา
