ลงไปถึงกระดูก

จากเมืองบอสตัน รัฐแมสซาชูเซตส์ ในการประชุมของ American Chemical Societyเทคนิคใหม่ในการยึดข้อเทียมเข้ากับกระดูกสามารถปรับปรุงผลการผ่าตัดในขณะที่ทำให้ขั้นตอนง่ายและรวดเร็วขึ้นเรมี กิลเบิร์ต แห่งมหาวิทยาลัยซีราคิวส์ในนิวยอร์ก กล่าวว่า ประมาณครึ่งหนึ่งของการเปลี่ยนข้อเข่าและสะโพกกว่า 500,000 ครั้งในแต่ละปี ศัลยแพทย์จะยึดกระดูกเทียมในกระดูกด้วยซีเมนต์ที่ทำจากโพลิเมอร์ ศัลยแพทย์แต่ละคนทำซีเมนต์นี้ในห้องผ่าตัดโดยการผสมของเหลวและผงลงในส่วนผสมที่เริ่มแข็งตัวทันที แพทย์จะฉีดส่วนผสมเข้าไปในโพรงที่เจาะเข้าไปในกระดูกและปล่อยให้มันแน่นขึ้นจนมีความข้นหนืดที่เหมาะสมก่อนที่จะใส่วัสดุเทียมเข้าไปในโพรง

หัวข้อข่าววิทยาศาสตร์ในกล่องจดหมายของคุณ

วิธีนี้ต้องให้ศัลยแพทย์จัดเวลาขั้นตอนเหล่านี้ให้ลงตัว อาจเป็นเรื่องยากเนื่องจากการแข็งตัวของซีเมนต์ขึ้นอยู่กับอุณหภูมิของห้องผ่าตัด Gilbert กล่าว ยิ่งไปกว่านั้น ส่วนผสมของผงและของเหลวในขั้นต้นจะทิ้งรูขุมขนไว้ในซีเมนต์ซึ่งส่งผลให้ซีเมนต์อ่อนตัวลง

กิลเบิร์ตได้สร้างซีเมนต์ที่เริ่มต้นด้วยของเหลวสองชนิดที่ทำจากส่วนประกอบทางเคมีเดียวกันกับซีเมนต์มาตรฐาน แทนที่จะเป็นของเหลวและผง ของเหลวสามารถถูกฉีดออกจากห้องแยกต่างหากของอุปกรณ์ที่มีลักษณะคล้ายปืนยิงกาว เขากล่าว กิลเบิร์ตกล่าวว่าของไหลจะรวมกันเมื่อสัมผัสกันโดยไม่ผสมกันและก่อตัวเป็นแป้ง เทคนิคนี้ยังช่วยกำจัดรูพรุนที่เสื่อมสภาพของซีเมนต์บางส่วนด้วย เขากล่าว

จากเมืองบอสตัน รัฐแมสซาชูเซตส์ ในการประชุมของ American Chemical Society

หลังจากการโจมตีด้วยโรคแอนแทรกซ์ในฤดูใบไม้ร่วงที่แล้ว บริการไปรษณีย์ก็เริ่มฉายรังสีไปรษณียภัณฑ์ของรัฐบาล

ผลลัพธ์ที่ได้: ซองจดหมายเหลือง หน้าต่างที่อยู่หด และกระดาษเปราะ ที่แย่ไปกว่านั้น กระบวนการฆ่าเชื้อได้ทำลายวัตถุและเอกสารสำคัญบางส่วน

Charles Tumosa และเพื่อนร่วมงานของเขาที่ Smithsonian Center for Materials Research and Education ใน Suitland, Md. กล่าวว่าอาจมีวิธีที่ดีกว่านี้ ในส่วนของพวกเขา นักวิจัยได้เปรียบเทียบคุณสมบัติทางเคมีและกายภาพของวัสดุที่ฉายรังสีและไม่ฉายรังสี แม้ว่าผู้ตรวจสอบพบว่าความเสียหายจากการฉายรังสีเพียงเล็กน้อยต่อหมึกพิมพ์ แต่พวกเขาสังเกตเห็นว่าพลาสติกละลายและกระดาษบางส่วนยังเปราะเกินกว่าจะพับได้

กระดาษรีไซเคิลมีอาการแย่ที่สุด และหน้าวารสารทางวิทยาศาสตร์บางหน้าติดกันเป็นบล็อกทึบ ทูโมซาตั้งข้อสังเกตว่ากระบวนการฉายรังสีทำให้วัตถุมีอุณหภูมิสูงกว่า 130 องศาเซลเซียส

ปริมาณรังสีที่ใช้ในการฆ่าเชื้อจดหมายนั้น “เกินความจำเป็น” ทูโมซาแนะนำ เขาสงสัยว่าการพิจารณาที่ดีขึ้นว่าปริมาณรังสีที่จำเป็นในการฆ่าเชื้อโรคแอนแทรกซ์อาจนำไปสู่กระบวนการที่เป็นมิตรต่อการส่งจดหมายมากขึ้น

สมัครสมาชิกข่าววิทยาศาสตร์

รับวารสารวิทยาศาสตร์ที่ยอดเยี่ยมจากแหล่งที่น่าเชื่อถือที่สุดส่งตรงถึงหน้าประตูคุณ

ติดตาม

วอชิงตัน ดี.ซี. จดหมายของผู้อยู่อาศัยบางครั้งถูกฉายรังสีโดยไม่ตั้งใจพร้อมกับจดหมายของรัฐบาล อย่างไรก็ตาม ทูโมซากล่าวว่าเขากังวลเกี่ยวกับใบแจ้งยอดธนาคารที่เป็นสีเหลืองน้อยกว่า เช่น ทำลายวารสาร ดิสก์คอมพิวเตอร์ ตัวอย่างดีเอ็นเอ และสไลด์ขนาด 35 มม. ที่ส่งไปยังสถาบันสมิธโซเนียน ทำเนียบขาว หอจดหมายเหตุแห่งชาติ และสภาคองเกรส

ทูโมซากล่าวว่าการฉายรังสีแบบทำลายล้างคือ “มันเป็นส่วนหนึ่งของประวัติศาสตร์ที่กำลังสูญหายไป”

Credit : สล็อตเว็บตรง